Jacqueline lachend, Frankrijk

Jacqueline heeft, als vrouw van een diplomaat, zoals zij dat beschrijft een ́gouden leven ́geleid. Nadat zij weduwe werd bleef zij intensief reizen om recepties bij te wonen, zij werd altijd gezien als een van de best geklede aanwezigen. Op dit moment heeft zij niet veel last van haar symptomen, zij zegt dat zij altijd een dromer was, wel heeft zij toegestemd om deel te nemen aan het reminiscentie programma in het Geheugen Centrum van Nice.

Jacqueline laughing, France

As the wife of a diplomat, Jacqueline led what she describes as a “golden existence”. After being widowed she continued to travel extensively to attend receptions, and she was always considered one of the best dressed. Nowadays she does not seem very troubled by her symptoms, saying that she was always a dreamer, but she agreed to participate in the reminiscence therapy program at the Memory Center in Nice.

Het culturele programma in Nice, Frankrijk

In Nice heeft de gemeenteraad zeven musea geopend voor het bezoek van Alzheimerpatiënten en hun mantelzorgers in een samenwerkingsproject met het Center for Memory Research and Resources (CMRR). Het proefprogramma dat Valerie Lafont in 2010 heeft ontwikkeld, was zo’n succes dat de raad heeft besloten het uit te breiden met concert-, opera- en balletrepetities en andere culturele evenementen.

The cultural life program in Nice, France

In Nice, the City Council opened seven museums to visits by Alzheimer’s patients and their caregivers in a collaborative project with the Center for Memory Research and Resources (CMRR). The pilot program developed by Valerie Lafont in 2010 was such a success that the Council decided to expand it to include concert, opera and ballet rehearsals, as well as other cultural events.

Twee stellen picknicken op de stoel van mevrouw Macquarie, Sydney, Australië

Vrienden zijn soms bang voor de dingen die mensen met dementie niet meer kunnen, en ze verbreken het contact. Gespreksgroepen voor mensen met dementie bieden hulp bij het omgaan met dergelijke verliezen, maar openen ook deuren naar nieuwe vriendschappen. Joanie en Barry, en Noel en Jenny ontmoetten elkaar via de afdeling Sydney van Alzheimer Australië NSW. Beide echtparen helpen de organisatie door in het openbaar te spreken over de uitdagingen van het leven met dementie.

Two couples picnicking at Mrs Macquarie’s Chair, Sydney, Australia

Friends are sometimes frightened by the losses suffered by people with dementia, and they pull away. Support groups for those living with dementia offer assistance in coping with such losses, but also open doors to new friendships. Joanie and Barry, and Noel and Jenny met through the Sydney chapter of Alzheimer’s Australia NSW. Both couples help the organization by speaking in public about the challenges of living with dementia.

Bhanumati die de boze geesten verwijdert bij een assistent, India

Bhanumathi doet vaak een vingerritueel om boze geesten af te weren en ook om te laten zien dat ze zorgzaam en liefdevol is voor alle hulpverleners in het Nightingales dagverblijf in Bangalore, India. Later deed ze hetzelfde bij mij.

Bhanumati brushing away the evil spirits from an aide, India

Bhanumathi frequently does a finger ritual to ward off evil spirits and also to show that she is caring and loving to all the aides at the Nightingales day care center in Bangalore, India. Later she did the same for me.

Garry en Mandy leven met volle teugen, Christmas Hills, Australië&lt

Garry’s diagnose van de ziekte van Alzheimer toen hij slechts 48 jaar oud was, kwam niet als een verrassing gezien het vroege begin van de ziekte van zijn moeder jaren eerder. Het nieuws stelde hem en zijn verloofde Mandy voor bijzondere uitdagingen, omdat ze ervoor kozen om verder te gaan en te trouwen. In de afgelopen jaren hebben ze talloze serieuze discussies en medische consulten gehad, maar ze zijn vastbesloten om elke dag een dag van vreugde en plezier te maken. Dit is voor hen een groot succes geweest en ook een bron van inspiratie voor de mensen die ze hebben bereikt met een aantal lezingen. Ze hebben een stichting opgericht om betere ondersteuning voor jongere mensen met dementie te bieden, want hun behoeften worden vaak niet genoeg onderken.

Garry en Mandy are living life to the fullest, Christmas Hills, Australia

Garry’s diagnosis of Alzheimer’s disease when he was only 48 didn’t come as a surprise given his mother’s early onset disease years prior. The news presented special challenges to him and his fiancé Mandy, as they chose to move ahead into marriage. In recent years they have had numerous serious discussions and medical consultations, but they are determined to make every day full of as much joy and fun as they can. This has been a huge success for them and an inspiration to those they have reached out to through speaking engagements. They have established a foundation to help build better services for younger people living with dementia whose needs are often ignored.

Paul en Tony blijven toegewijd aan elkaar, Kew, Australië

Paul en Tony zijn al 23 jaar levenspartners. Hun leven is drastisch veranderd sinds de diagnose dementie van Paul en de latere beslissing dat hij de hele dag verzorging nodig heeft in een verpleeghuis. Tony komt bijna dagelijks op bezoek. De scheiding heeft niets veranderd in hun wederzijdse toewijding. Hun liefde is duidelijk in elke interactie, elke uitwisseling.

Paul and Tony share enduring devotion, Kew, Australia

Paul and Tony have been life partners for 23 years. Their lives changed dramatically since Paul’s dementia diagnosis and the later decision that he needed the round the clock attention of a residential facility. Tony visits almost daily. The separation has made no dent in their reciprocal devotion. Their love is evident in every interaction, every exchange.

Genieten van de bamboetuin, Japan

De deuren van dit groepshuis in een voorstad van Kyoto zijn niet op slot, maar er wordt wel zorgvuldig toezicht gehouden om ervoor te zorgen dat de bewoners het terrein niet onbegeleid verlaten. Deze vrouw hield ervan om naar buiten te gaan, de frisse lucht in te ademen en de bamboetuin naast de deur te bewonderen. Recent onderzoek suggereert dat door in een Japanse tuin te zitten voor korte periodes, Alzheimer patiënten minder stress en meer welzijn kunnen ervaren.

Enjoying the bamboo garden, Japan

The doors from this group home in suburban Kyoto are not locked, though there is careful surveillance to make sure residents do not leave the grounds unaccompanied. This woman loved going outdoors, breathing the fresh air, and admiring the bamboo garden next door. Recent research suggests that by sitting in a Japanese garden for brief periods, Alzheimer’s patients can experience reduced stress and enhanced well-being.

Een sessie muziektherapie met drummen, Japan

Ondanks mijn sterke overtuiging dat muziektherapie effectief kan zijn bij bijna alle mensen met de ziekte van Alzheimer, vond ik het onwaarschijnlijk dat de slapende man die met zijn vrouw binnenkwam op een zinvolle manier participeerde. Wat had ik het mis! De eerste foto werd pas 15 minuten later genomen. Het is goed dat noch zijn vrouw, noch de muziektherapeut zijn vermogen om deel te nemen onderschat heeft. De vrouw op de tweede foto was gedurende de hele sessie actief, maar was vooral enthousiast over het drummen.

A music therapy session with drumming, Japan

Despite my strong conviction that music therapy can be effective with al-most all people with Alzheimer’s disease, I found it unlikely that the sleeping man who came in with his wife would participate in any meaningful way. How wrong I was! The first photo was taken only 15 minutes later. It is good that neither his wife nor the music therapist underestimated his ability to participate. The woman in the second photo was active throughout the session but was particularly enthusiastic about the drumming.

Ashwani en Didi, India

Toen Didi voor het eerst naar het Nightingales dagverblijf in Bangalore kwam, was ze extreem depressief, eenzaam, rolstoel gebonden en afhankelijk van een katheter. Nu is ze vrij van de katheter, loopt ze met minimale hulp, en is ze een van de meest vrolijke en gezellige deelnemers. Ashwani, een verzorgster in het centrum, heeft samen met Didi een tijdschrift over reizen bekeken en genoten van enkele speelse momenten, toen ze beiden in de lach schoten.

Ashwani and Didi, India

When Didi first came to the Bangalore Nightingales day care center she was extremely depressed, lonely, wheelchair bound, and on a catheter. Now she is free of the catheter, walks with minimal assistance, and is \one of the most cheerful and sociable participants. Ashwani, a caregiver at the center, had been looking at a travel magazine with Didi and enjoying some playful moments when they both burst into laughter.

Colin schilderend bij een kunstgroep, North Ryde, Australië

Colin had nooit geschilderd tot hij deelnam aan een wekelijkse kunstgroep van Alzheimer Australië New South Wales. “Het heeft mijn wereld veranderd” zegt Colin. Schilderen brengt hem ontspanning, plezier en complimenten van anderen voor zijn uitmuntende werk. Denise Herman, coördinator van sociale en therapeutische programma’s, merkt op: “Wanneer een persoon met dementie zijn creativiteit door middel van kunst uitleeft is het resultaat heel positief resultaten en verstrekkend. Gedurende deze tijd is er geen focus op dementie en geen stigma, maar neemt men normaal deel aan een individuele activiteit met kwaliteit voor de persoon.”

Colin painting at an art group, North Ryde, Australia

Colin never painted until he became a participant in a weekly ar group at Alzheimer’s Australia NSW. “It’s changed my world” say Colin. Painting brings im relaxation, pleasure, and compliment from others for his excel-lent work. Denise Herman, Coordinato of Social and Therapeutic Programs notes “When a person wit dementia connects to their creativity through art, the positiv outcomes are far reaching. During this time there is no focus o dementia and no stigma as art programs offer a quality activity a an individual level where normalisation is experienced.”

Reg Byles knuffelt zijn kleindochter Felice,Hamlyn Terrace, Australië

Uniting Care Ageing Starrett Lodge is de beste woonvoorziening voor ouderen, waaronder veel bewoners met dementie die ik in Australië heb gezien. Het heeft alle principes van persoonsgerichte zorg in zijn programma opgenomen. Het is voor mij geen verrassing dat de bewoners regelmatig bezoek krijgen van kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Plezierdagen voor het gezin zijn speciale gelegenheden, want de gebouwen en tuinen zijn gevuld met gelach, muziek en plezier. De sfeer aanstekelijk.

Reg Byles cuddling his granddaughter, Felice, Hamlyn Terrace, Australia

Uniting Care Ageing Starrett Lodge is the best residential facility for the elderly, including many residents with dementia that I have seen in Australia. It incorporates all the principles of person-centered care. It is no surprise to me that residents receive visits from children, grandchildren and great-grand-children on a regular basis. Family Fun days are special occasions as the buildings and gardens are filled with laughter, music, and delight. The spirit is contagious.

Love, loss and laughter

Cathy Greenblat

De fototentoonstelling “Love, Loss and Laughter” wil bijdragen aan een beter begrip van dementie en aan betere ondersteuning van mensen die met dementie leven. De tentoonstelling is gemaakt door Cathy Greenblat, die zich na haar pensionering als hoogleraar sociologie ontwikkelde als fotograaf.

Dementie kent geen grenzen, het overkomt mensen in alle delen van de wereld. Goede ondersteuning van mensen die leven met dementie kent ook geen grenzen en Cathy heeft er op veel verschillende plaatsen voorbeelden van gevonden.

Voor Wereld Alzheimer Dag is een selectie van de foto’s hier, in het Westerpark, te zien t/m 27 september. In Nieuw-West is de tentoonstelling te zien van 28 september t/m 5 oktober. De tentoonstelling is georganiseerd in combinatie met de masterclass en dialoog: Amsterdam heeft diversiteit hoog in het vaandel! Leven met dementie in de stad.

“Wij hopen dat de tentoonstelling en masterclass informele zorgverleners, mensen met een vorm van dementie, beleidsmakers en andere professionals zal inspireren in gesprek te gaan over wat er voor hen werkelijk toe doet. Om inzicht en nieuwe perspectieven te verzamelen voor manieren om gebruik te maken van verschillende vormen van diversiteit voor een vriendelijk en openminded Amsterdam.”

Love, loss and laughter

Cathy Greenblat

The exhibition “Love, Loss and Laughter” aims to contribute to a better understanding of dementia and to a better support of people living with dementia. The exhibition is created by Cathy Greenblat who, after retiring as a sociology professor, developed herself as a photographer.

Dementia has no boundaries, it happens to peole in all parts of the world. Good dementia care has no boundaries either and Cathy found examples of it in many different places.

In the frame of World Alzheimer Day a selection of photographs is on show here, in the Westerpark, until September 27. In Amsterdam New-West the exhibition can be seen from September 28 until October 5th. The exhibition is organised in combination with the masterclass and dialogue: Amsterdam attaches great importance to diversity! Living with dementia in the city.

“We hope the exhibition and masterclass will inspire informal carers, people with a form of dementia, policymakers and other professionals to talk about what really matters to them. To gather insight and new perspectives on ways to make use of several forms of difference for a kind and openminded Amsterdam.

Het organisatieteam:
Alzheimer Nederland, Afdeling Amsterdam, Fred Cohen
Mantelzorg & Dementie: Iris Luijendijk en Annemiek Tuinhof de Moed
Marc Wortmann Consultancy
Cathy Greenblat.
Met dank aan Gemeente Amsterdam.

The organising team:
Alzheimer Nederland, Afdeling Amsterdam, Fred Cohen
Mantelzorg & Dementie: Iris Luijendijk en Annemiek Tuinhof de Moed
Marc Wortmann
Cathy Greenblat
Special thanks to the municipaltity of Amsterdam.